از مولانا توقع نداشتیم!!!
این ویدیو در کنار ویدیو‌های دیگر در کانال یوتوب نفیر نی هم وجود دارد
بررسی هزلیات در آثار مولانا
مولوی در تعدادی از حکایات مثنوی و تعداد کمتری از غزلیات شمس بی‌پرده از ویژگی‌های جنسی و شهوانی در انسان سخن گفته و از به کارگیری واژه‌های رکیک در این زمینه ابایی نداشته‌است. وی با هنر داستان‌سرایی و صراحت لهجه در این مقولات که بشریت از دیرباز با آن سروکار داشته سخن رانده‌است.
مولانا شهوت و شهوت‌رانی را همراه همیشگی انسان می‌داند و معتقد است که انسان‌ها در هر دوره‌ای ممکن است مبتلای بلای شهوت‌پرستی بشوند. به همین دلیل با شیوه‌ی داستان پردازی خاص خود به بیان نکاتی که عبارات زشت و یا صحنه‌های مستهجن در آن وجود دارد می‌پردازد. و در واقع با به تصویر کشیدن عمق پستی فرد غرق در فساد انسان‌های خواب‌آلود را از خواب غفلت بیدار می‌کند.
وی انسان را ترکیبی از حیوان و فرشته می‌داند که خصلت‌های نیک و بد در وی وجود دارد. اما به عقیده مولانا انسان می‌تواند از پستی گذر کند و به تعالی دست یابد.
او معتقد است که شهوت جنسی، آدمی را کور و کر می‌کند. انسان شهوت‌زده، خری را چون انسان زیبا می‌بیند آنچنان که در داستان کنیزک و خر خاتون به این موضوع اشاره داشته‌است:
چون خری را یوسف مصری نمود ** یوسفی را چون نماید آن جهود
بر تو سرگین را فسونش شهد کرد ** شهد را خود چون کند وقت نبرد
شهوت از خوردن بود کم کن ز خَور ** یا نکاحی کن گریزان شو ز شر
چون بخوردی می‌کشد سوی حرم ** دخل را خرجی بباید لاجرم
دفتر پنجم داستان کنیزک و خر خاتون
درس‌های اخلاقی در قالب ادبیات شهوانی
شیوه‌ی طرح مسائل توسط مولانا به گونه‌ای است که با خواندن این اشعار، خواننده احساس بدی پیدا نمی‌کند و حتی ممکن است فکر کند که یک درس اخلاقی گرفته است.
“کاملی گر خاک گیرد زر شود
ناقص ار زر بُرد خاکستر شود”
هزل: [مقابلِ جد]
۱. مزاح؛ شوخی؛ سخن غیر جدی.
۲. سخن بیهوده.
۳. (ادبی) سخن منظوم یا منثور که محتوی مضامین غیراخلاقی و غیراجتماعی است
فرهنگ فارسی عمیدعمید