حکایت عیسی و عابد و ناپارسا
حکایت از باب چهارم بوستان سعدی در تواضع
گنهکار اندیشناک از خدای به از پارسای عبادت‌نمای
در حکایت عیرت‌انگیز عیسی و عابد و ناپارسا، لُبِ کلام در بیت بالا بیان شده است. در ادامه‌ی داستان، سعدی با شیواترین زبان و بهترین بیان با تصویرسازی و توصیف‌های دقیق، داستان کوتاهی را برای ما نقل می‌کند.
هدف از این داستان یا حکایت این است که تفاوت بین دو نوع دین و دینداری را برملا کند عالمان و زاهدان ظاهربین و قشری را رسوا کند. در واقع او می‌خواهد این شیوه‌ی دینداری و عبادت‌بارگی را که در نهایت به جای خدا‌پرستی به عبادت‌پرستی منتهی می‌شود، به بوته‌ی نقد بگذارد.
اگر عار دارد عبادت پرست
که در خلد با وی بود هم نشست
بگو ننگ از او در قیامت مدار
که آن را به جنت برند، این به نار
همان نوع نگاه به دینداری که با هنر نمی‌سازد و کمتر مدارایی با دیگران را برنمی‌تابد.
سعدی با تند‌ترین بیانی پیروان این نگاه را از شتر کمتر می‌داند.
اشتر به شعر عرب در حالت است و طرب
گر ذوق نیست تو را گژطبع جانوری
روایتگر: محسن محمد
تدوین: کسری محمد
تصویر: مه‌سیما هاشمی
نفیر نی را در یوتوب دنبال کنید اینجا
برای دیدن پست قبلی دامنی از گل روی تصویر زیر کلیک کنید
