مثنوی معنوی دفتر دوم شرح و تفسیر ابیات 2252 تا 2259

album-art

 تاریخ برگزاری ۱۳ آذر ۱۳۹۷

 مدرس محسن محمد

دانستن پیغامبر(ص) که سبب رنجوری آن شخص، گستاخی بوده است در دعا

2252) چون پیمبر دید آن بیمار را / خوش نوازش کرد یارِ غار را

2253) زنده شد او چون پیمبر را بدید / گوییا آن دَم مر او را آفرید

2254) گفت: بیماری، مرا این بخت داد / کآمد این سلطان بَرِ من بامداد

2255) تا مرا صحّت رسید و عافیت / از قدومِ این شَهِ بی حاشیت

2256) ای خجسته رنج و بیماری و تب / ای مبارک درد و بیداریِ شب

2257) نک مرا در پیری از لطف و کرم / حق چنین رنجوریی داد و سَقَم

2258) دردِ پشتم داد هم تا من ز خواب / بر جهد هر نیمشب لابد شتاب

2259) تا نخسبم جمله شب، چُون گاومیش / دردها بخشید حق از لطفِ خویش

جلسه بعد

جلسه قبل

1 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed

فهرست