تاریخ برگزاری ۲۸ مرداد ۱۳۹۸
مدرس: محسن محمد
کمالگرایی مثل همهی ویژگیهای روانی آدمی جنبههای مثبت و منفی دارد.
اگرچه که تطبیق دادن مباحث روانشناسی جدید با اندیشههای بزرگانی مثل مولانا خالی از اشکال نیست، اما عمق نگاه انسانشناسی این بزرگان در موضوعات مربوط به روان، انسان را به حیرت وامیدارد.
از جمله تمایل انسانها به این که کارهای دنیا را به سامانی نهایی برسانند از نگاه مولانا خطایی راهبردی و اساسی است چرا که اساسا دنیا و لوازم آن ابزار دستیابی به آن چیزی است که از نگاه این بزرگان جنبهی معنوی و انسانی ما آدمها است.
با سپاس از سر کار خانم حدادی برای مشارکت در انتشار پستهای بخش گنجخانهی سایت نفیر نی
لطفا این پست را برای دوستان خود ارسال کنید.
حق در میان باطلها پوشیده شده است
آفات کمال گرایی
2936) نه همه شبها بُوَد قدر ای جوان / نه همه شبها بُوَد خالی از آن
لُزوم تَحَرّیِّ حقیقت
2937) در میانِ دلقپوشان یک فقیر / امتحان کُن وآنکه حق است آن بگیر
2938) مؤمنِ کیِّس مُمَیّز کو که تا / باز داند حَیزَکان را از فَتا؟
2939) گر نه معیوبات باشد در جهان / تاجران باشند جملهی ابلهان
2940) پس بُوَد کالاشناسی سخت، سهل / چونکه عیبی نیست، چه نااهل و اهل؟
2941) ور همه عیب است، دانش سود نیست / چون همه چوب است، اینجا عُود نیست
حقیقت مطلق، در انحصار هیچ فرقهای نیست
آفات کمالگرایی
2942) آنکه گوید: جمله حقَّند، احمقی است / و آنکه گوید: جمله باطل، او شَقی است
حقیقتپرستان، رستگارانند
2943) تاجرانِ انبیا کردند سود / تاجرانِ رنگ و بُو کُور و کبود
ظواهر، فریبندهی ظاهر بینان است
2944) مینماید مار اندر چشم، مال / هر دو چشمِ خویش را نیکو بمال
2945) مَنگر اندر غِبطهی این بَیع و سود / بنگر اندر خُسرِ فرعون و ثَمود