تاریخ برگزاری ۱ مهر ۱۳۹۸
مدرس: محسن محمد
کلام در رساندن حقیقت ناتوان است
صورت در مقابل معنا
3014)نطق، اسطرلاب باشد در حساب/چه قَدَر داند ز چرخ و آفتاب؟
3015)خاصه چرخی کین فلک زُو پرّه‌ای است/آفتاب از آفتابش ذرّه‌ای است
بیان آنکه در هر نفسی فتنه‌ی مسجد ضِرار هست
3016)چون پدید آمد که آن مسجد نبود/خانه‌ی حیلت بُد و دامِ جُهود
3017)پس نبی فرمود که آن را بَر کَنید/مطرحه‌ی خاشاک و خاکستر کُنید
3018)صاحب مسجد، چو مسجد قلب بود/دانه‌ها بر دام‌ریزی، نیست جود
3019)گوشت کاندر شستِ تو، ماهی‌رُباست/آن چنان لقمه نه بخشش، نه سخاست
3020)مسجدِ اهل قُبا کآن بُد جماد/آنچه کُفوِ او نبُد، راهش نداد
3021)در جمادات این چنین حَیفی نرفت/زد در آن ناکُفو امیرِ داد تَفت
جهان معنا از هر حیث با جهان صورت تفاوت دارد
صورت در مقابل معنا
3022)پس حقایق را که اصلِ اصل‌هاست/دان که آنجا فرق‌ها و فصل‌هاست
3023)نه حیاتش چون حیاتِ او بُوَد/نه مماتش چون ممات او بُوَد
3024)گور او هرگز چو گور او مدان/خود چه گویم حالِ فرقِ آن جهان؟
3025)بر مِحَک زن کارِ خود ای مردِ کار/ تا نسازی مسجد اهلِ ضِرار
3026) پس بر آن مسجد‌کُنان تَسخُر زدی/چون نظر کردی، تو خود زایشان بُدی
جلسه بعد
