زندگی و احوال و آثار مولانا به قلم بدیع الزمان فروزانفر
کتاب زندگی مولانا اثر بدیع الزمان فروزانفر
کتاب زندگی مولانا جلال الدین محمد بلخی مشهور به مولوی اثر «بدیع الزمان فروزانفر» است. بدیع الزمان فروزانفر استاد محقق، نویسنده‌ی اهل خراسان، عمده‌ی مطالعات خود را در حوزه‌ی مولانا و عطار شناسی متمرکز نموده است.
تعداد بسیاری از اساتید طراز اول ادبیات فارسی از شاگردان این استاد بی‌بدیل بوده اند. نام تعدادی از آن اساتید در ادامه آمده است.
پرویز ناتل خانلری. ذبیح الله صفا، مهدی حمیدی شیرازی. عبدالحسین زرین‌کوب. غلامحسین یوسفی. محمدامین ریاحی. قدمعلی سرامی. سید محمد دبیرسیاقی. محمدرضا شفیعی کدکنی. سیمین دانشور. محمود نشاط. ضیاءالدین سجادی. جلال متینی. سید صادق گوهرین. منوچهر ستوده. منوچهر مرتضوی. مرتضی مولانا. محمود مقتدایی.
او که از کودکی و از طریق خانواده با مثنوی و مولانا آشنا شد و به همین دلیل آثار ارزشمندی در این حوزه به نگارش درآورده است، کتاب زندگی مولانا جلال الدین یکی از همین کتب است که در سال ۱۳۱۵، به رشته تحریر درآمده است. این کتاب قبلا به نامی دیگر یعنی «رساله در تحقیق احوال و زندگانی مولانا جلال‌الدین محمد مشهور به مولوی» به چاپ رسیده.
این جمله از جملات این کتاب است. «هرچه تحقیق ما به غایت رسد، باز، دست اندیشه از دریافت پایگاه آن گوینده آسمانی (مولانا) کوتاه است.» (ص۱۷)
درباره کتاب زندگی مولانا
نثر این کتاب ادبی است. و ممکن است خواندن و فهمیدنش برای برخی مشکل باشد. به گفته‌ی خود فروزانفر، دلیل استفاده از برخی از این اصطلاحات موجود در کتاب، کاربرد آن‌ها توسط مولانا و مریدانش بوده و نظر به عشق و ارادتی که به آن ها داشته، از تغییر اصطلاحات مخصوص این طایفه اجتناب نموده است.
در آخر کتاب نیز فصلی به نام اضافات و توضیحات وجود دارد. توضیحات اضافه فروزانفر درباره‌ی برخی مطالب، همراه با ذکر صفحه آن، در آن بخش بیان شده است.