نیستی-زوال-مرگ-در مثنوی گاهی کنایه از رتبه نشانی حقیقی که صوفیان=عماءیا ذات غیب-عالم بی نشانی- عالم معانی ذکر میکنند-گاهی برای عالم حقایق و واقعیات و معانی-برای عالم حقیقت اشیاء یا غیر واقعی و غیر حقیقی