ای که دستت می‌رسد کاری بکن
بعد از شنیدن این قصیده دیگر آدم سابق نخواهید بود
سعدی در بین شاعران و نویسندگان زبان فارسی یک استثناست او در همه‌ی انواع شعر سرآمد است در مثنوی‌سرایی. بوستان سعدی یکی از بهترین مثنوی‌هاست او در غزل‌سرایی جزو خداوندان این عرصه است و در کنار مولانا و حافظ بر قله‌ی غزل ایستاده در نثرنویسی همواره گلستان سعدی نمونه و سرمشق تمام فارسی‌زبانان و فارسی‌نویسان بوده است. و همیشه بزرگان نویسندگان زبان فارسی از او پیروی کرده‌اند. بزرگانی مثل جامی بهارستان را به تقلید گلستان نوشته‌اند. سعدی در قصیده‌سرایی هم سرآمد است و قصایدی به غایت خواندنی دارد. چند بیت از یکی از تاثیرگذارترین این قصاید را با هم ببینیم و به این همه تیزبینی، نکته سنجی و عمق معنا آفرین بگوییم.
ابیاتی از قصیده‌ی 28 سعدی
بس بگردید و بگردد روزگار
دل به دنیا در نبندد هوشیار
ای که دستت می‌رسد کاری بکن
پیش از آن کاز تو نیاید هیچ کار
اینکه در شهنامه‌ها آورده‌اند
رستم و رویینه‌تن اسفندیار
تا بدانند این خداوندان ملک
کز بسی خلق است دنیا یادگار
هیچ نگرفتیم از ایشان اعتبار
ای که وقتی نطفه بودی بی‌خبر
وقت دیگر طفل بودی شیرخوار
مدتی بالا گرفتی تا بلوغ
سرو بالایی شدی سیمین عذار
همچنین تا مرد نام‌آور شدی
فارس میدان و صید و کارزار
آنچه دیدی بر قرار خود نماند
واین چه بینی هم نماند بر قرار
روایتگر: محسن محمد
تصویر: مَه‌سیما هاشمی
کانال یوتوب نفیر نی اینجا
ای که دستت می‌رسد کاری بکن
