تاریخ برگزاری ۷ مرداد ۱۳۹۸ مدرس محسن محمد

اندیشیدن یکی از صحابه به انکار که رسول صَلّی اللّهُ علیه وَسَلَّم چرا ستاری نمی‌کند؟

2890) کو کرَم؟ کو سِتر پوشی؟ کو حیا؟ / صد هزاران عیب، پوشند انبیا

2891) باز در دل زود استغفار کرد  / تا نگردد ز اعتراض، او روی‌زرد

2892) شومیِ یاریِّ اصحابِ نفاق / کرد مؤمن را چو ایشان زشت و عاق

2893) باز می‌زارید کای علّامِ سِرّ / مر مرا مگذار بر کفران مُصِرّ

2894) دل به دستم نیست همچون دیدِ چشم / ورنَه دل را سوزَمی این دَم به خشم

2895) اندرین اندیشه خوابش در رُبود / مسجدِ ایشانش، پُر سِرگین نمود

2896) سنگ هاش اندر حَدَث‌جایِ تباه / می‌دمید از سنگ‌ها دودِ سیاه

2897) دود در حلقش شد و، حلقش بخَست / از نهیبِ دودِ تلخ از خواب جَست

2898) در زمان در رُو فتاد و می‌گریست / کای خدا اینها نشانِ مُنکِریست

2899) خِلم، بهتر از چنین حِلم ای خدا / که کُند از نورِ ایمانم جدا

2900) گر بکاوی کوششِ اهلِ مَجاز / تُو به تُو گنده بُوَد همچون پیاز

2901) هر یکی از یکدگر بی‌مغزتر / صادقان را یک‌ز دیگر نغزتر

2902) صد کمر آن قوم بسته بر قَبا / بهرِ هَدمِ مسجدِ اهلِ قُبا

محدودیت دانش بشری

شکست اصحاب فیل

2903) همچو آن اصحابِ فیل اندر حَبَش / کعبه‌یی کردند حق آتش زدش

2904) قصدِ کعبه ساختند از انتقام / حالشان چون شد، فرو خوان از کلام

2905) مر سیه رویانِ دین را خود جِهاز / نیست اِلّا حیلت و مکر و ستیز

رویاهایی که خبر از واقعیت می‌دهد

2906) هر صحابی دید ز آن مسجد عیان / واقعه، تا شد یقینشان سرِّ آن

2907) واقعات ار باز گویم یَک به یَک / پس یقین گردد صَفا بر اهلِ شَک

2908) لیک می‌ترسم ز کشفِ رازشان / نازنیان‌اند و زیبد نازشان

دینداری از روی تحقیق

2909) شرع، بی‌تقلید می‌پذرفته‌اند / بی مِحَک آن نقد را بگرفته‌اند

مومن، جویای حقیقت است

2910) حکمتِ قرآن چو ضالّۀ مؤمن است / هر کسی در ضالۀ خود مُوقِن است