دیباچه‌ی گلستان سعدی (روایتگری متون ادبی توسط نوجوانان)

دیباچه‌ی گلستان سعدی

  • (روایتگری متون ادبی توسط نوجوانان)

روایتگر: علی تقی‌زاده

تدوینگر: علی تقی‌زاده

     «بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ»

       منّت خدای را، عَز‍‍‍‍‍‍‍‍َّوَجَل، که طاعَتَش موجِبِ قُربت است و به شُکر اَندَرَش مَزیدِ نعمت. هر نَفَسی که فُرو می‌رود مُمِدِّ حیات است و چون برمی‌آید مُفَرَّحِ ذات. پس در هر نَفَسی دو نعمت موجود است و بر هر نعمتی شُکری واجب.

       از دست و زبانِ که بــــــــــــــرآید          کز عهده‌ی شُکرش به‌درآید

       اِعمَلوا آلَ داودَ شُکراً وَ قَلیلٌ مِن عبادیَ الشَّکُورُ.

       بنده، همان به که زِ تقصیرِ خویش          عُذر به درگاهِ خــــدای آورد

       ورنه ســـــــــــــــزاوارِ خداوندیش          کس نتواند که به‌جای‌آورد

       بارانِ رحمتِ بی‌حسابش همه را رسیده و خوانِ نعمتِ بی‌دَریغَش همه جا کشیده. پرده‌یِ ناموسِ بندگان، به گناهِ فاحِش نَدَرَد و وظیفه‌یِ روزی، به خطایِ مُنکَر نبرد.

       ای کریمی که از خزانه‌یِ غیــــــب          گبر و ترسا وظیفه‌خور داری

       دوستان را کجا کنی محــــــروم           تو که با دشمن این نظـر داری؟

       فَرّاشِ بادِ صبا را گفته، تا فرشِ زُمُرُّدین بِگُستَرَد و دایه‌یِ ابرِ بهاری را فرموده تا بَناتِ نَبات، در مهدِ زمین بپرورد. درختان را به خِلعتِ نوروزی قبایِ سبزِ ورق دربر کرده و اطفالِ شاخ را به قُدومِ موسِمِ رَبیع کلاهِ شکوفه برسر نهاده. عُصاره‌یِ تاکی به قدرتِ او شَهدِ فایِق شده و تخمِ خرمایی به تربیتش نخلِ باسِق گشته.

       ابر و باد و مَه و خورشید و فَلَک درکارند          تا تو، نانی به کَف آریّ و به غفلت نخوری

       همـــه، ازبهرِ تو سرگشته و فرمان بُردار          شــــرطِ انصاف، نباشد که تو، فرمان نَبَری

دیباچه‌ی گلستان سعدی

13 دیدگاه. دیدگاه جدید بگذارید

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

Fill out this field
Fill out this field
لطفاً یک نشانی ایمیل معتبر بنویسید.
You need to agree with the terms to proceed

فهرست