تاریح اول مهر ۱۳۹۹

صبر، کلید گشایش

مدرس: محسن محمد

جلسات مثنوی‌خوانی ما به واسطه ماهیت کتاب مثنوی معنوی آمیزه‌ای از انواع موضوعات است که مولانا به فراخور نیاز و در خلال ابیات به آن‌ها اشاره کرده
در این جلسه هم به موضوعاتی اشاره شده که تعدادی از آنها به شرح زیر است:

 

• • آفات غرور، خودبینی و عجب

• • دوراندیشی حاصل از صبر

• • انواع صبر

• • حرص و طمع و مکانیزم خود فریبی

جان بده از بهرِ این جام ای پسر / بی جهاد و صبر کی باشد ظَفَر؟

صبر کردن بهرِ این نَبوَد حَرَج / صبر کن کالصبرُ مَفتاح الفَرَج

زین کمین، بی صبر و حَزمی کس نَجَست / حَزم را خود، صبر آمد پا و دست

حَزم کن از خورد، کین زهرین گیاست / حَزم کردن زور و نورِ انبیاست

کاه باشد کو به هر بادی جَهَد / کوه کی مر باد را وزنی نَهَد؟

هر طرف غولی همی خوانَد تو را / کای برادر راه خواهی؟ هین بیا

ره نمایم، همرهت باشم رفیق / من قلاووزم در این راهِ دقیق

نَی قلاووزست و، نَی ره داند او / یوسفا کم رَر، سویِ آن گرگ خُو

حزم، آن باشد که نفریبد تو را / چرب و نوش و دام هایِ این سرا

که نه چربش دارد و، نَی نوش، او / سِحر خوانَد، می دمد در گوش، او

که بیا مهمانِ ما ای روشنی / خانه، آنِ توست و، تو آنِ منی

حَزم، آن باشد که گویی: تُخمه ام / یا سَقیمم، خسته ی این دَخمه ام

یا سَرَم درد است، دردِ سَر بِبَر / یا مرا خواندست آن خالو پسر

ز آنکه یک نُوشَت دهد با نیش ها / که بکارد در تو نوشَش ریش ها

زر اگر پنجاه، اگر شصتت دهد / ماهیا، او گوشت در شَستَت دهد

گر دَهَد، خود کی دهد آن پُر حِیَل؟ / جوزِ پوسیدست گفتارِ دَغَل

ژَغژَغِ آن، عقل و مغزت را بَرَد / صد هزاران عقل را یک نشمرد

یارِ تو خورجینِ توست و کیسه ات / گر تو رامینی، مجو جُز ویسه ات

ویسه و معشوقِ تو هم ذاتِ توست / وین برونی ها همه آفاتِ توست

حَزم آن باشد که چون دعوت کنند / تو نگویی، مست و خواهانِ من اند

دعوتِ ایشان صفیر مُرغ دان / که کند صیّاد در مَکمَن نهان

مرغِ مُرده پیش بنهاده که این / می کُند این بانگ و، آواز و حَنین

مرغ، پندارد که جنسِ اوست او / جمع آید، بَر دَرَدشان پوست، او

جُز مگر مُرغی که حَزمش داد حق / تا نگردد گیجِ آن دانه و مَلَق

هست بی حَزمی پشیمانی یقین / بشنو این افسانه را در شرحِ این