تاریخ ۱۷ اردیبهشت ماه ۱۳۹۷

مدرس محسن محمد

در صورت تمایل پیش از شنیدن فایل صوتی اصلی نکات آن را در دو فایل‌ کوتاه ۱ و ۲ بشنوید

این نکته شیرین را در جان بنشان ای جان

عاقبت بین است عقل از خاصیّت / نَفس باشد کو نبیند عاقبت

چون‌که مَلعون خواند ناقص را رسول / بود در تأویل، نُقصانِ عقول

زآن‌که ناقص تن، بُوَد مَرحومِ رَحم / نیست بر مرحومِ لایق، لَعن و زَخم

نقصِ عقل است آن‌که بَدرنجوری است / موجبِ لعنت سزایِ دوری است

زآنکه تکمیلِ خِردها دور نیست / لیک، تکمیلِ بدن مقدور نیست

کفر و فرعونیِّ هر گبرِ بعید / جمله از نُقصانِ عقل آمد پدید

بهرِ نقصانِ بدن آمد فَرَج / در نُبی که ما عَلَی‌الأعمی حَرَج

برق، آفِل باشد و، بس بی‌وفا / آفل از باقی ندانی، بی صفا

برق خندد، بر که می‌خندد؟ بگو / بر کسی که دل نهد بر نورِ او

نورهایِ چرخ ببریده پَی است / آن چو لا شرقی و لا غربی کی است؟

برق را خو یَخطَفُ اَلابصار دان / نورِ باقی را همه اَنصار دان

بر کفِ دریا فَرَس، را راندن / نامه‌ای در نورِ برقی خواندن

از حریصی عاقبت نادیدن است / بر دل و بر عقلِ خود خندیدن است

عاقبت بین است عقل از خاصیّت / نَفس باشد کو نبیند عاقبت