تتمه‌ی حکایت خرس و آن ابله

1998) زشت‌ آوازم به هر جا که رود / مایه‌ی خشم و غم و کین می‌شود

1999) بر دوکوری رَحم را دو تا کنید / این چنین ناگُنج را گُنجا کنید

2000) زشتیِ آواز کم شد زین گِلِه / خلق شد بر وی به رحمت یک‌دلِه

2001) کرد نیکو، چون بگفت او راز را / لطفِ آوازِ دلش، آواز را

2002) و آنکه آوازِ دلش هم بَد بُوَد / آن سه کوری دوریِ سَرمَد بُوَد

2003) لیک وهّابان که بی‌علّت دهند / بوکه دستی بر سَرِ زشتش نهند

2004) چونکه آوازش خوش و، مظلوم شد / زو دلِ سنگین‌دلان چون موم شد

حقیقت ستیزان، مطرود درگاه حق اند

2005) ناله‌ی کافر چو زشت است و شَهیق / ز آن نمی‌گردد اجابت را رفیق

2006) اِخسَئوا بر زشت‌آواز آمده ست / کو ز خونِ خلق، چون سگ بود مَست

2007) چونکه ناله‌ی خرس، رحمت‌کَش بُوَد / ناله‌ات نَبوَد چنین، ناخَوش بُوَد

2008) دان که با یوسف تو گرگی کرده‌یی / یا ز خونِ بی‌گناهی خورده‌یی

2009) توبه کُن، وز خورده استفراغ کُن / ور جراحت کهنه شد، رَو داغ کُن

2010) خرس هم از اژدها چون وارهید / و آن کرم زآن مردِ مردانه بدید

2011) چون سگِ اصحابِ کهف آن خرسِ راز / شد مُلازم در پِیِ آن بُردبار

2012) آن مسلمان سَر نهاد از خستگی / خرس، حارس گشت از دلبستگی

2013) آن یکی بگذشت و، گفتش: حال چیست؟ / ای برادر مر تو را این خرس کیست؟

2014) قصّه واگفت و حدیثِ اژدها / گفت: بر خرسی مَنِه دل، ابلها

2015) دوستی ابله، بَتَر از دشمنی است / او به هر حیله که دانی راندنی است

2016) گفت: والله از حسودی گفت این / ور نَه خرسی چه نگری؟ این مِهر بین

2017) گفت: مِهرِ ابلهان عِشوه دِه است / این حسودیِّ من از مِهرش بِه است

2018) هَی بیا، با من بِران این خرس را / خرس را مگزین، مَهِل همجنس را

2019) گفت: رَو رَو، کارِ خود کن ای حسود / گفت: کارم این بُد و، رزقت نبود