میوه‌ی هنر شعری از پروین اعتصامی

پروین اعتصامی نادره بانویی است از تبار سخن‌سرایان نامدار ایران زمین که دوران معاصر مزین به نام و کلام دلنشینش شده است. پروین از کودکی فارسی، انگلیسی و عربی را نزد پدرش آموخت و از همان کودکی زیر نظر پدرش و استادانی چون دهخدا و ملک‌الشعراء بهار سرودن شعر را آغاز کرد.

پروین اعتصامی در عنفوان جوانی پس از تحمل ناملایمات فراوان از دست روزگار دنیای ما را ترک گفت:

پروین در بیان مقاصد خود از «شخصیت‌بخشی»، «تخیل»، «تمثیل» و کنایه با شیوایی کم‌نظیری استفاده‌ی بسیار کرده‌است. کلام پروین ساده، استوار، گیرا و مُزیَّن به داستان و حکایتات شیرین و همه‌فهم است از این رو به دل می‌نشیند.

از بهترین نمونه‌های مناسب برای زبان‌آموزی و آشنایی با ادبیات فارسی اشعار زیبای پروین اعتصامی است.

ویدیوی بالا ( میوه‌ی هنر شعری از پروین اعتصامی ) نمونه‌ای درخشان از یکی از این اشعار پروین است.

خوانش محسن محمد

متن شعر میوه‌ی هنر شعری از پروین اعتصامی

آن قصه شنیدید که در باغ، یکی روز

از جور تبر، زار بنالید سپیدار؟

کز من نه دگر بیخ و بنی ماند و نه شاخی

از تیشه‌ی هیزم شکن و اره‌ی نجار

گفتش تبر آهسته که جرم تو همین بس

کاین موسم حاصل بود و نیست تو را بار

تا شام نیفتاد صدای تبر از گوش

شد توده در آن باغ، سحر هیمه‌ی بسیار

دهقان چو تنور خود ازین هیمه برافروخت

بگریست سپیدار و چنین گفت دگر بار

آوخ که شدم هیزم و آتشگر گیتی

اندام مرا سوخت چنین زآتش ادبار

خندید برو شعله که از دست که نالی

ناچیزی تو کرد بدینگونه تو را خوار

آن شاخ که سر بر کشد و میوه نیارد

فرجام به جز سوختنش نیست سزاوار

جز دانش و حکمت نبود میوه‌ی انسان

ای میوه فروش هنر، این دکه و بازار

از گفتهٔ ناکردهٔ بیهوده چه حاصل

کردار نکو کن، که نه سودیست ز گفتار

آسان گذرد گر شب و روز و مه و سالت

روز عمل و مزد، بود کار تو دشوار